دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد

 

آقای لیک بون وات، نماینده دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران نیز دراین مراسم اظهار داشت با وجود تلاشهای مستمر جامعه بین المللی، قاچاق اموال و آثار فرهنگی و عتیقه جات به شکل سازمان یافته و نیزشیوه ای برای پولشویی درآمدهای حاصل از دیگر جرائم، بطور فزاینده ای رو به افزایش است. وی افزود مقابله مؤثر با قاچاق مواد مخدر و دیگر فعالیت های مجرمانه مانند قاچاق اموال فرهنگی، مستلزم اتخاذ رویکردی هماهنگ و اساسی در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی است که این مسئله محتاج به هماهنگی ملی، بهبود قوانین ملی بر اساساً سناد واستانداردهای سازمان ملل متحد وافزایش دانش علمی وظرفیت درمیان تصمیمگیران و متخصصین، جوامع مدنی وسازمانهای مردم نهاد می باشد. آقای بون وات افزود در پاسخ به این تهدید فزاینده، دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد با استفاده از ظرفیت های کنوانسیون مقابله با جرائم سازمان یافته فراملی و در راستای مفاد این کنوانسیون، طرحی مبتکرانه را با هدف افزایش ظرفیتهای ملی درمقابله باقاچاق اموال فرهنگی، هنری و آثار باستانی را تحت برنامه کشوری ایران برای سال 2014 - 2011 به اجرا گذارده است. در پایان وی اظهار داشت که هدف از این اجلاس ، طرح گفتمان حفاظت از اموال فرهنگی در سطح جامعه است. طبعاً در جامعه ای آگاه، نظارت و حفاظت از سایتهای باستانشناسی، بناها و نهادهای فرهنگی به مراتب آسانتر خواهد بود و در این اقدام، نقش سمن ها و جامعه مدنی از اهمیت بسزائی برخوردار است.

 

خانم استر لاروش مدیر و نماینده دفتر یونسکو در تهران هم با اشاره به کنوانسیون 1970 به عنوان اولین سند قانونی بین المللی مختص مبارزه با قاچاق اموال فرهنگی در زمان صلح و نیز با توجه به وضعیت کنونی عراق و سوریه گفت: حفاظت از میراث فرهنگی امری جدایی ناپذیر از حفاظت از مردم است، زیرا میراث فرهنگی در برگیرنده هویت مردم است و به همین دلیل مدیرکل یونسکو طی نامه هایی به تمامی کشورها، اینترپل، سازمان جهانی گمرک و بازارهای هنری، همگی را به احتیاط و مراقبت شدید نسبت به اشیایی که از این دو کشور وارد می شود دعوت کرده است. وی با توجه به ازدیاد تعداد فعالیتهای مجرمانه و قاچاق اموال فرهنگی، افزود گرچه درحال حاضر بسیاری از مقررات برای حفاظت از این اموال وجود دارد، اما چالش پیشرو اطمینان از شناخت همه افراد از این قوانین، اعمال این قوانین با شدت بیشتر و اجرای مؤثر آن است. دراین خصوص وی به اهمیت الویت بخشیدن به پیشگیری و نقش جامعه مدنی در این خصوص اشاره نمود. ایشان بیان داشت که تجربه نشان داده که آمادگی متخصصان و جوامع محلی، بهترین ضمانت برای تأمین ایمنی میراث فرهنگی است و بر ضرورت تقویت ظرفیت های ملی ومحلی وتلاش برای ارتقاء آگاهی در سطح جامعه تأکید نمود.

 

دراین جلسه کاری، آقای شمیرانی هماهنگ کننده برنامه دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران به توصیف ماهیت جرائم سازمان یافته فراملی وچگونگی ارتباط آن به قاچاق اموال فرهنگی پرداخت. وی درسخنرانی خود، به فعالیتهای رو به رشد گروه های مجرمانه سازمان یافته به عنوان تهدید و چالشی برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و امنیت جوامع درسراسر جهان اشاره و اطلاعاتآ ماری از نرخ رشد هشداردهنده از درآم دهای حاصل ازچنین فعالیتهای غیرقانونی رابه جلسه ارائه کرد.

 

بعلاوه طیف گسترده ای از مباحث مربوط به قاچاق اموال فرهنگی از جمله نقش سمن ها بعنوان "محافظان سایتهای تاریخی" در حفاظت از اموال فرهنگی، ابعاد جرائم سازمان فراملی، اهمیت مبارزه با قاچاق اموال فرهنگی، وظایف دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران در این رابطه  و همچنین نقش سازمان میراث فرهنگی در سه پنل این اجلاس مورد بررسی قرار گرفت. در مباحث این سه پنل، آقای دکتر محسن محبی، رئیس مرکزخدمات حقوق بین الملل نهاد ریاست جمهوری؛ آقای بزرگیان، دبیرفراکسیون تاریخ و توسعه گردشگری مجلس شورای اسلامی؛ آقای امید غنمی، مدیر کل دفتر حقوقی سازمان میراث؛ دکتر رمضانی، مدیر کل دفتر امور مجامع و تشکل های مردم نهاد سازمانم میراث؛ و نیز آقای عارف نیا، ریاست مرکز روابط عمومی واطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی در این جلسه شرکت و در خصوص جوانب موضوع حمایت از میراث فرهنگی، اقدامات و چالش های آن صحبت کردند.

 

به علاوه آقای کارلو چریتی، وابسته فرهنگی سفارت ایتالیا در ایران و سرکار خانم دکتر ژانت بلیک به عنوان میهمانان ویژه این اجلاس حضور داشتند.  خانم دکتر بلیک در سخنانی با تأکید بر نقش پیشگیرانه سمن ها، بیان داشت که سمن ها می توانند نقش "دست راست" دولت را ایفاء نموده  و به ارائه مشاوره و اطلاعات در خصوص مناطق محلی بپردازند. وی همچنین بر اهمیت آموزش در امر مبارزه با قاچاق اموال فرهنگی تصریح نمود. فزون برآن، این اجلاس فرصتی مناسب را برای نمایندگان سمن ها  فراهم آورد تا به طور مستقیم نگرانی های خود نسبت به وضعیت محلی میراث فرهنگی استان های خود رابیان کنند.