ديد جهاني دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد نسبت به پيشگيري، درمان ومراقبت سوء مصرف مواد و اچ آي وي/ايدز
مشهد، 24-22 شهريور 1390 (15-13 سپتامبر 2011)- نمايندهَ دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد
(UNODC) در جمهوري اسلامي ايران، آقاي آنتونينو دلئو، در يازدهمين كنگرهَ جامعهَ سم سناسي ايران (ايرانتاكس) نظر جهاني دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد را نسبت به مواد و پيشگيري، درمان و مراقبت از اچ آي وي/ايدز ارائه داد.
اين كنگره توسط مركز سم شناسي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد و در بيمارستان امام خميني مشهد برگزار شد. هدف اصلي اين كنگره فراهم آوردن امكان بحث علمي پيرامون جنبه هاي رواني و پزشكي اعتياد بود.
در سخنراني افتتاحيهَ كنگرهَ ايرانتاكس، آقاي دلئو بر پيشگيري، درمان و بازپروري علم مدارانه اعتياد تأكيد كرد.
جامعهَ علمي، سازمان بهداشت جهاني و دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد وابستگي به مواد را به عنوان يك اختلال چند عاملي سلامت مي شناسند كه مغز را تحت تأثير قرار مي دهد و غلباً روند يك بيماري مزمن با ويژگي رفتار اعتياد را به دنبال دارد. آقاي دلئو تأكيد كرد مصرف مواد مخدر براي گروه هاي آسيب پذيري چون نوجوانان و جوانان مربوط به آميزه اي از عوامل زيست محيطي و ژنتيكي است كه به آسيب پذيري زيستي رواني كمك مي كند و نبايد آن را به عنوان انتخابي آزاد و آگاهانه به شمار آورد. بنا بر اين، اين افراد را نبايد به عنوان مجرم در نظر گرفت بلكه بايد تحت حفاظت اجتماعي قرار بگيرند و اطلاعات كافي و همچنين درمان شاهد مدار را دريافت كنند و فرصتي را براي بازپروري و بازگشت به جامعه داشته باشند.
اگرچه اعتياد يك بيماري مزمن با خطر مداوم و مادام العمر عود در ميزان بالائي از بيماران است، اين اختلال سلامت قابل پيشگيري و درمان است. ثابت شده است كه روش هاي درمان علمي مدار و اخلاقي و برنامه هاي بازپروري همچون درمان جايگزين متادون (براي درمان وابستگي به مواد افيوني) در توقف يا كاهش عواقب رفتاري اعتياد مؤثر هستند.
دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد تخمين مي زند كه در سطح جهاني در سال 2009 بين 149 تا 272 ميليون نفر بين سنين 64-15 حداقل يك بار در سال قبل از مواد غير قانوني استفاده كرده اند. كانابيس بيشترين استفاده كننده را نسبت به ساير مواد دارد چنانكه در سال 2009 بين 125 تا 203 ميليون نفر در جهان كانابيس مصرف كرده اند. اين رقم با ميزان شيوع 5/4%-8/2% مطابقت دارد. از نظر شيوع سالانه، به ترتيب كانابيس، محرك هاي نوع آمفتامين، مواد افيوني و كوكائين قرار مي گيرند. از نظر عواقب مصرف مواد مخدر بر سلامت، ميانگين جهاني شيوع اچ آي وي در ميان مصرف كنندگان تزريقي مواد مخدر 8/2 ميليون نفر برآورد مي شود. اين بدان معنا است كه در دنيا تقريباً از هر 5 نفر مصرف كنندهَ تزريقي، يك نفر با اچ آي وي زندگي مي كند. شيوع هپاتيت سي در ميان مصرف كنندگان تزريقي در سطح جهاني 50 درصد برآورد مي شود. مرگ و مير ناشي از مصرف مواد غير قانوني هر سال بين 000'104 و 000'263 تخمين زده مي شود.
فعاليت دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در زمينهَ پيشگيري و درمان وابستگي به مواد و پيشگيري، درمان و مراقبت از اچ آي وي بر پايهَ اصول كنوانسيون هاي بين المللي در زمينهَ مواد مخدر، مواد روانگردان و جرائم سازمان يافتهَ فراملي است. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد به تلاش هاي ملي براي حفظ سلامت افراد و جوامع از اثرات خطرناك مواد، پرداختن به مشكلات اجتماعي و سلامت مصرف كنندگان مواد مخدر و زندانيان و فراهم كردن اطلاعات، آموزش و ابزار كاهش خطر ابتلا به اچ آي وي براي افرادي كه در خطر ابتلا هستند، كمك مي كند.
جمهوري اسلامي ايران يكي از كشورهاي پيشگام در پيشگيري و درمان اعتياد و اچ آي وي/ايدز است. مسئولين كشوري با كمك سازمان هاي غير دولتي برنامه هاي امدادرساني پيشگيري از اچ آي وي/ايدز را ايجاد و تعداد زيادي از مراكز گذري را تأسيس كردند. سازمان زندان ها ابتكارهائي را براي كاهش رفتار پرخطر در ميان زندانيان آغاز كرده است.
آقاي دلئو بر نقش دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در حمايت از تلاش هاي جمهوري اسلامي ايران در ارتقاي رويكردهاي شاهد مدار در زمينهَ پيشگيري از مصرف مواد مخدر و افزايش ظرفيت هاي مراقبت و درمان وابستگي به مواد در كشور تأكيد كرد. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد، تحت برنامهَ كشوري جديد خود براي 2014-2011، يك رويكرد پيشگيرانه در سلامت عمومي را ارتقا مي دهد كه خانواده ها و جوامع را از اعتياد و اچ آي وي/ايدز حفظ مي كند. در تمام اين زمينه ها، با فعاليت مشاركتي با تعدادي از شركاي بين المللي و كشوري، هدف فعاليت ها، گروه هاي آسيب پذير هستند.
آقاي آنتونينو دلئو در پايان گفت كه: "علم نشان داده است كه اعتياد يك بيماري قابل پيشگيري و درمان است. برنامه هاي درمان و پيشگيري مواد اجزاي مهم استراتژي هاي كشوري ميان مدت و بلند مدت موفق هستند."